Figler od "figiel" ( psota, żart, psikus ); "figlarny "( psotny ); "figlarz" ( ten, kto płata figle.
       
            wg www.ornatowski.com/sname.htm, 
                M.Szymczak, Słownik języka polskiego, PWN, Warszawa 1988, t.I 
           
Rozmieszczenie i liczba:
Figler: 279

Wa:5, By:21, Ci:4, Cz:14, Kl:8, Ka:36, Kr:2, Ls:1, Lu:1, Łd:1, Ol:2, Op:4, Os:5, Pl:4, Po:113, Sd:15, Wb:7, ZG:36